Kiedy rodzina Galiny kupiła trzypokojowe mieszkanie w stalinowskim domu, było ono w fatalnym stanie – wszystko trzeba było remontować. Stylową, nowoczesną przestrzeń urządzono bez pomocy projektantów: w rezultacie powstał sen z czasów stalinowskich z białymi listwami, parkietem w jodełkę i francuskimi oknami sięgającymi od podłogi do sufitu. Bohaterka mieszka w mieszkaniu z mężem i dwójką dzieci.
To prawda, że \u200b\u200bproces naprawy nie był pozbawiony błędów – szczegóły znajdziesz w naszym artykule.
Demontaż trwał 21 dni i 800 worków śmieci! Początkowo nie planowaliśmy jego demontażu, ponieważ większość ścian była niepomalowana: pomyśleliśmy, że po prostu powiesimy tapety lub je pomalowamy, zachowując piękne sztukaterie i rozety sufitowe.
Kiedy jednak rozpoczął się remont, okazało się, że różnica w ścianach jest bardzo duża – sięga 8 cm. Sufit był bardzo krzywy, a tynk tak zły, że gdy chcieliśmy ratować rozetę z sufitu, robotnicy zaczęli ją wyburzać, w wyniku czego zawaliła się połowa sufitu.
Nie robiliśmy żadnej przebudowy, bo to standardowe, dobre, trzypokojowe mieszkanie, a mamy dwójkę dzieci różnej płci – w przyszłości będą potrzebować osobnych sypialni. Zdecydowaliśmy się zostawić wszystko tak jak jest, choć istniała pokusa połączenia kuchni z jednym pokojem i zrobienia dużej kuchni z salonem.
W najgorszym stanie była kuchnia: tapetę pomalowano farbą olejną. Chłopaki powalili je młotkiem, a nawet spalili ogniem, więc demontaż trwał długo.
Głównym problemem przy planowaniu była ściana przylegająca do głównej części kuchni: ma niestandardową głębokość. Nie mogliśmy tu postawić lodówki tak, jak sobie wymarzyliśmy. Dlatego lodówka stoi osobno w rogu. Z tego samego powodu musieliśmy zrobić kuchnię w kształcie litery L, a także przyciąć blat.
Blat wykonany z płyty wiórowej laminowanej. Fartuch wykonany jest z marmurkowych płytek porcelanowych, podobnie jak w przedpokoju na podłodze – chciałem podtrzymać ogólną koncepcję. Naprawdę nie chciałem robić listwy przypodłogowej pod osłonę tylną, więc najpierw położyliśmy blat, a potem osłonę tylną. Wybraliśmy czarny zlew ze sztucznego kamienia; Zamówiłem wygodny kran na AliExpress – ma dwie wylewki na wodę zwykłą i pitną. Nad zlewem znajduje się suszarka z drzwiczkami otwieranymi o 180 stopni.
W szufladach przechowuję artykuły gospodarstwa domowego, puszki płatków śniadaniowych i tacę z warzywami – wygodnie jest je stąd wyjąć. Pod zlewem znajduje się kosz na śmieci, a na drzwiach uchwyt na torby. Dołączyliśmy także zmywarkę, uchwyt na butelkę, trzypalnikową płytę grzewczą i piekarnik 45 cm.
Zawsze marzyłem o okrągłym stole w kuchni. Nasz stół jest w kolorze białym, wykonany z płyty MDF, ze złotymi końcówkami na nogach. Świetnie komponują się z nim wiedeńskie krzesła, które z mężem odrestaurowaliśmy.
Kiedy myślałem o moim wymarzonym domu, wyobraziłem sobie otwieranie drzwi: przede mną były białe ściany, dębowe podłogi i ogromne okno. To jest dokładnie to, co otrzymaliśmy. Ogromne, platerowane okna są klejnotem koronnym naszego salonu. To pomysł mojego męża. Dzieci uwielbiają siadać na powstałym przytulnym progu.
W miękkiej części znajduje się trzyosobowa rozkładana sofa oraz stoliki kawowe z IKEA, które pomalowałam natryskowo. Krzesło ma inny kolor, ale dobrze z nim współgra. Za krzesłem znajduje się regał z IKEA, na którym umieściłam fotografie, książki i zabawki mojego męża.
W salonie istnieje kilka scenariuszy oświetlenia – wieczorny do oglądania telewizji, jasny (w przypadku przybycia gości), estradowy (na koncerty dzieci) i oświetlenie kurtynowe. Ściany pomalowane są na biało, ozdobione są także listwami oddzielającymi część miękką od jadalni. W moim śnie miał być duży stół z różowymi krzesłami, jednak zanim przyjechali goście parapetówki, pożyczyliśmy od rodziców męża składany stolik – dobrze wpasował się w wnętrze i zaczął służyć jako konsola. Kupiłam w IKEA piękne lustro, które dopasowuje się do kształtu stołu.
Zostawiliśmy trochę wolnego miejsca dla naszej córki, która uprawia tu gimnastykę i często trenuje. Mój mąż i ja również tutaj uprawiamy sport.
Sypialnia jest niewielka – 15 m2, ale całkiem przytulna. Tutaj umieściliśmy duże łóżko z mechanizmem podnoszącym i dużą szafę sięgającą sufitu. Oczywiście marzyłam o garderobie, ale po obliczeniach zdecydowaliśmy się na szafę na zawiasach – jest dość pojemna. Choinkę noworoczną przechowujemy na antresoli.
Po obu stronach łóżka znajdują się przestronne szafki nocne z lampkami nocnymi. W rogu pokoju jest mój kobiecy kącik z okrągłym lustrem na pasku, szafką nocną IKEA i krzesłem ze starego mieszkania.
W sypialni uszyłyśmy na zamówienie zasłony – dopasowane kolorystycznie do łóżka. Do wyboru są także dwie opcje oświetlenia – żyrandol oraz spoty nad łóżkiem i toaletką.
Moja córka marzyła o dużym przedszkolu. Aby było przestronne, poświęciliśmy przebudowę – nie połączyliśmy kuchni z tym pokojem. Oto jedyna ściana w mieszkaniu pokryta tapetą: moja mama uważa, że dzieci nie mogą spać przy pomalowanych ścianach – będzie im zimno. Nie ma sensu kłócić się z mamą. Szafa dla córki została kupiona w IKEA, a śliczny uchwyt motylkowy zamówiłam na AliExpress.
Łóżko piętrowe zostało wykonane na zamówienie. Według mojego pomysłu, gdy dziecko śpi z nami, dolne piętro wygląda jak sofa. Kiedy już przeniesie się do pokoju dziecięcego, postawimy ogranicznik – będzie to jego łóżeczko. Pod łóżkiem znajdują się wygodne szuflady do przechowywania.
Obszar roboczy został stworzony wzdłuż całego okna – okazał się duży. Złożyliśmy to sami: szafki nocne z IKEA, blat jak w kuchni i nogi. Krzesło z IKEA. Nad stołem wiszą półki z książkami, a nad półkami zegarki, które sama wycięłam.
Jest też kącik dla dziecka ze stolikiem, na którym bawi się, rzeźbi i rysuje. Dom wykonany jest z łupkowej farby magnetycznej. Przechowujemy zabawki na półce IKEA.
Korytarz jest duży, ma prawie sześć metrów długości. Ponieważ w przedpokoju znajduje się gres, a w pozostałej części mieszkania laminat, pojawiło się pytanie – jak połączyć wykładzinę podłogową? Wybraliśmy mosiężny próg, aby podkreślić akcenty w całym domu. W moim wymarzonym mieszkaniu była podłoga w jodełkę francuską w odcieniu dębu. Znaleźliśmy taki laminat, ale pomimo tego, że jest to klasa 33, powierzchnia jest bardzo podatna na wilgoć. Nie polecam ci tego.
W korytarzu znajdują się dwie belki nośne, które tworzą wnękę – postanowiliśmy zrobić tu dużą szafę. Narysowałem go i wysłałem do naszego producenta mebli. Elewacja – MDF w białej folii. Jeden dział stał się działem użyteczności publicznej (dobrze pasuje tu drabinka i router), inne przechowują apteczkę, torby, dokumenty, czapki i rękawiczki oraz odzież wierzchnią. Producenci mebli zwykle mówią, że aby ubrania wygodnie wisiały, wymagana jest głębokość 55 cm. Nie wierz im! Wszystko pasuje dobrze w 50 cm.
Nasza toaleta i łazienka są oddzielne. W łazience zastosowaliśmy kilka opcji wykończenia: marmur, na podłodze szare płytki, na ścianie różowe płytki. Myślę, że to była dobra decyzja, że nie dołożyliśmy płytek do sufitu – udało nam się uniknąć wrażenia studni. Oto szafka, którą wykonaliśmy na zamówienie. Nie było możliwości ukrycia pralki za fasadą, dlatego pod jednym blatem zrobiliśmy małą szafkę i pralko-suszarkę.
Mój mąż wybrał wannę: jest bardziej kwadratowa niż zwykle. Wybraliśmy umywalkę pasującą do tego stylu. Zawiesiliśmy duże podświetlane lustro i lampę. Sufit napinany z wbudowanymi lampami.
W toalecie trawiliśmy piony ciepłej i zimnej wody – wcześniej były w łazience, ale teraz w toalecie. W rezultacie stworzyliśmy niszę, w której ukryliśmy półki ze środkami czystości oraz lady. Zawieszono także instalację. W toalecie zastosowano marmurowe płytki porcelanowe i szare płytki na podłodze.
