Położony w tętniącej życiem okolicy, domek o powierzchni 1400 stóp kwadratowych wyróżniał się urokiem przyćmionym przez słabe materiały. Jednak architekt Bill Ingram dostrzegł poza jego wadami, urzeczony wdzięcznymi proporcjami i godną pozazdroszczenia lokalizacją z dala od miejskiego zgiełku, a jednocześnie dogodnie blisko udogodnień.
Czerpiąc inspirację z ponadczasowej architektury kolonialnego Williamsburga, Bill podjął misję napełnienia domku autentycznością i treścią. Jego podejście było skrupulatne, zaczynając od usunięcia mało inspirującej bocznicy, asfaltowego pokrycia dachowego, niedopasowanych okien i uszkodzonych okiennic. Zamiast tego zdecydował się na dotykowy urok koktajli cedrowych, Bill tchnął nową witalność w dom, nasycając go poczuciem dynamiki poprzez wzajemne oddziaływanie światła i tekstury.
Pragnąc jak najlepiej wykorzystać skromne podwórko przed domem, Bill zrezygnował z konwencjonalnej trawy na rzecz bardziej efektownego projektu ogrodu. Transformacja była kompleksowa, żegnając niesforne winorośle, nieokiełznane krzewy i zwietrzałe ścieżki, a zamiast tego witając starannie wyselekcjonowany parter z bukszpanu i ścieżek wykonanych z zabytkowych cegieł. Dzięki przemyślanym udoskonaleniom wizja Billa dotycząca domku przekształciła się w harmonijne połączenie historycznego uroku i współczesnej elegancji.
Zanim
Urok tego domku o powierzchni 1400 stóp kwadratowych został zmniejszony przez marne materiały, ale architekt Bill Ingram był urzeczony jego przyjemnymi proporcjami i doskonałą lokalizacją — z dala od ruchu ulicznego, a jednocześnie dogodnie blisko sklepów i restauracji.
Po
Czerpiąc inspiracje ze stylu architektonicznego kolonialnego Williamsburga, Bill postanowił nadać swojemu domowi autentyczność i treść poprzez gustowne ulepszenia.
Zaczynając od usunięcia matowej bocznicy, asfaltowego pokrycia dachowego, niedopasowanych okien i niefunkcjonalnych okiennic, Bill zdecydował się na dotykowe wrażenie cedrowych drgań, aby otoczyć zewnętrzne ściany i dach. Ta transformacja tchnęła nowe życie w dom, nasycając go dynamiką poprzez grę cieni i faktur.
Wykorzystując każdy centymetr swojego skromnego podwórka, Bill zrezygnował z tradycyjnej trawy na rzecz bardziej efektownego ogrodu. Zniknęły niesforne winorośle, zaniedbane krzewy i zniszczony chodnik przed domem, zastąpiony starannie zaprojektowanym parterem z bukszpanu i ścieżkami wykonanymi z zabytkowych cegieł.
